- Άλκηστις
- I
(Αστρον.). Αστεροειδής που επισημάνθηκε στις 23 Αυγούστου 1872. Το φαινόμενο μέγεθός του στη μέση αντίθεση του είναι ίσο προς 10,3 ενώ αν βρισκόταν σε απόσταση μιας αστρονομικής μονάδας από τον Ήλιο και από τη Γη θα είχε φαινόμενο μέγεθος 7,1. Ο αστεροειδής αυτός περιφέρεται σε 1.558 ημέρες γύρω από τον Ήλιο.IIΜυθολογικό πρόσωπο, κόρη του Πελία και της Αναξιβίας. Από τους πολλούς μνηστήρες που τη ζήτησαν σε γάμο, προτιμήθηκε ο Άδμητος, βασιλιάς των Φερών, γιατί κατάφερε να εκπληρώσει τον όρο του Πελία, που ζητούσε να επισκεφθεί ο υποψήφιος τη νύφη με άρμα που θα έσερναν λέοντας και κάπρος, προκειμένου να δώσει τη συγκατάθεσή του. Σε αυτό τον βοήθησε ο Απόλλων, που υπηρετούσε τον Άδμητο, επειδή είχε διωχτεί από τον Όλυμπο. Ο ίδιος ο Απόλλων είχε ζητήσει από τις Μοίρες να απαλλαγεί ο Άδμητος από τον θάνατο, αν κάποιος από τους δικούς του δεχόταν να πεθάνει στη θέση του. Όταν έφτασε η μέρα του θανάτου, ο πατέρας και η μητέρα του αρνήθηκαν τη θυσία αυτή, ενώ η Ά. δέχτηκε προθυμότατα να πεθάνει γι’ αυτόν. Ο Ηρακλής, όμως, κατά την παράδοση, πάλεψε με τον θάνατο, του απέσπασε την Ά. και την ξανάδωσε ζωντανή στον άντρα της. Η Ά. έγινε έτσι το σύμβολο της συζυγικής αφοσίωσης και αυταπάρνησης και έχει εμπνεύσει από την αρχαιότητα έως τη σύγχρονη εποχή ποιητές και καλλιτέχνες. Ανάμεσα στις τραγωδίες του Φρυνίχου αναφέρεται και μία με τίτλο Άλκηστις, η περιφημότερη όμως είναι η σωζόμενη Άλκηστις του Ευριπίδη (438 π.Χ.). Στα νεότερα χρόνια, εκτός από τη Δεύτερη Άλκηστη του Αλφιέρι (1798), ο μύθος ενέπνευσε και μουσικά έργα: το μελόδραμα του Λούλι, Alceste ou le triomphe d’ Alcide (1674) σε στίχους του Κινό, το ορατόριο Άλκηστις του Χέντελ (1749), την όπερα Άλκηστις (1767) του Γκλουκ κ.ά. Τραγωδία με τίτλο Άλκηστις είχε αρχίσει να γράφει και ο Ρακίνας, αλλά δεν την ολοκλήρωσε.
Η πιστή Άλκηστις ετοιμάζεται να θυσιαστεί (ανάγλυφο των κλασικών χρόνων).
Dictionary of Greek. 2013.